Początki szkoły w Suchodole sięgają roku 1856. Pierwotnie stanowił ją drewniany, kryty słomą budynek jednoizbowy, w którym odbywały się lekcje. Nie była to jednak nauka regularna-dzieci mogły z niej korzystać tylko zimą, w lecie większość musiała pomagać w gospodarstwie, co było typowym zjawiskiem dla dziewiętnastowiecznej wsi. Warto jednak tutaj podkreślić, iż do uruchomienia szkoły dążyli sami mieszkańcy Suchodołu.

  Do szkoły w 1867 roku zapisanych było aż 73 dzieci, a stanowisko nauczyciela objął Jan Kustroń po Józefie Cichockim, który był pierwszym nauczycielem w Suchodole. Praca jak możemy wnioskować na podstawie kroniki szkolnej nie była łatwa – zdarzały się mroźne zimy
i różne epidemie. Podczas jednej z nich zmarł Jan Kustroń.

  Pracę w tutejszej szkole podjął Alojzy Kosiba a po nim Karol Kostański, który włączył się w życie społeczności, był twórcą ogólnodostępnej czytelni, pilnował frekwencji w szkole.

  W początkach XX stulecia budynek szkolny spłonął – mieszkańcy wsi postanowili w tym miejscu wybudować murowany budynek z przeznaczeniem na szkołę. W czasie budowy nie przerwano nauki - lekcje odbywały się w gospodzie.

  Budowa nowej szkoły przebiegała sprawnie – prace rozpoczęto 13 lipca 1901 roku, a już 26 września 1902 roku oddano do użytku nowy, murowany budynek szkolny, który tworzy dziś parter w starej części szkoły. W roku otwarcia szkoły zapisanych było 146 dzieci, a uczyło już dwóch nauczycieli.

  Od 1903 roku rozpoczyna się w szkole nauka dopełniająca. Objęła dzieci, które skończyły szkołę w Suchodole, a nie miały możliwości dochodzenia do płatnych szkół krośnieńskich. Szkoła rozwijała się dalej- w 1905 roku została przekształcona ze szkoły jednoklasowej w dwuklasową, a rok później pracę podjął nowy kierownik- Marcin Żywar. Pełnił on tą funkcję także w trudnym czasie wojny. Na uwagę zasługuje fakt, iż podczas I wojny światowej naukę przerwano na krótko - zajęcia zaczęły odbywać się od 25 lipca 1915 roku. Budynek na pewien czas zajęło wojsko, brakowało opału, przez Krosno przetaczały się wojska różnych narodowości, dawała się odczuwać bliskość linii frontu. Kronika podaje, że frekwencja była nawet dość dobra.

  W roku 1918 zajęcia rozpoczęły się normalnie, a niepodległą Polskę uczcili uczniowie specjalnym ślubowaniem:

„W obliczu Boga, wskrzeszonej Ojczyzny i wyzwolonej szkoły polskiej ślubujemy Narodowi Polskiemu, że tą Ojczyznę i wolność, które Bóg wrócić nam raczył, z całej duszy miłować będziemy i że w imię tej miłości wszystkie obowiązki dobrego i godnego wolności Polaka karnie, ochotnie i z największą sumiennością wypełniać będziem. Bo w tem widzimy największą patriotyzmu istotę. To dziś, po długich latach niewoli i prześladowania wolnej i w odradzającej się Ojczyźnie naszej ślubujemy!”.

 

  

Praca w okresie międzywojennym przebiegała spokojnie, obowiązki kierownika szkoły pełnił Leon Stec. Szkoła zaopatrywała się sukcesywnie w pomoce naukowe, organizowano przeróżne akademie z okazji uroczystości państwowych i kościelnych, w których udział brała ludność wsi.   Po wybuchu II wojny światowej sytuacja szkoły była trudna - kierownik szkoły musiał ukrywać się przed Niemcami ze względu na swe powiązania z wojskiem. Leon Stec po wojnie zaczął pracę w Suchodole, lecz został aresztowany przez służbę bezpieczeństwa za działalność w AK. Stał się jedną ze śmiertelnych ofiar systemu komunistycznego w Polsce Ludowej. Kierownikiem szkoły w trudnych warunkach wojennych zostaje Stanisław Szubra. Zajęcia zaczęły odbywać się od października 1939 roku, za zgodą władz niemieckich. Nie można było nauczać historii, geografii i korzystać z podręczników.   Budynek szkoły ocalał mimo toczących się na tym terenie działań zbrojnych ( kronika szkolna odnotowuje, że do budynku wpadł pocisk, który na szczęście nie eksplodował). Podobnie jak i podczas I wojny światowej, szkołę zajęło na kwatery wojsko (najpierw niemieckie, później radzieckie) – ale od 1944 szkoła zaczęła znów normalnie funkcjonować – mimo, że czasem dzieci wracały do domów pod ostrzałem.

    

  Od 1945 roku szkoła działała jako czteroklasowa, a wyższe odziały znajdowały się w Głowience, jednak już w 1947 roku można było w Suchodole ukończyć piątą klasę.   Szkoła cały czas borykała się z problemami lokalowymi (np. zajęcia praktyczno-techniczne odbywały się w budynku mleczarni), toteż w roku szkolnym 1962/63 kiedy to szkoła liczyła 259 uczniów podjęto decyzję o rozbudowie szkoły.

 

 

Ze względu na brak środków budowę rozpoczęto dopiero w 1968 roku, ale już 21 listopada 1970 roku oddano do użytku nowe skrzydło szkolne. Było to możliwe dzięki dużemu zaangażowaniu mieszkańców wsi, nauczycieli i uczniów.   Szkoła rozwijała się nadal - wprowadzono system nauki ośmioklasowy, powiększano zasób biblioteki szkolnej, przybywało pomocy naukowych, zwiększyła się liczba uczących – w 1966 pracowało już 13 nauczycieli. Powstawały koła zainteresowań, działał w szkole ZHP.

 

     

       

Po przejściu na emeryturę Stanisława Nowaka funkcję dyrektorów szkoły pełnili: Kazimiera Trznadel, Teresa Latkiewicz, Weronika Mereszka i Grażyna Aszklar – w roku szkolnym 1984/85 do szkoły uczęszczało 231 dzieci, pracowało w niej zaś 21 nauczycieli.

    

  W roku 1986 funkcję dyrektora szkoły objęła pani Barbara Niepokój. Praca jej przypadła na bardzo trudny okres w naszych dziejach – na okres przemian ustrojowych i kryzysu gospodarczego. W 1997 roku dzięki staraniom dyrekcji szkoła zyskała swojego patrona. Został nim największy autorytet moralny XX wieku – Jan Paweł II. Powstała też w naszej szkole pracownia komputerowa, wykupiono parcelę budowlaną pod salę gimnastyczną.

 

     

   

  Od roku 1998 obowiązki dyrektora Szkoły Podstawowej nr 5 w Suchodole pełniła mgr Grażyna Zajdel.
W tym czasie dokonała się reforma szkolnictwa – przygotowanie szkoły do jej realizacji było niewątpliwie trudnym zadaniem. Nasza szkoła stała się szkołą sześcioklasową, toteż zmniejszyła się liczba zatrudnionych nauczycieli, a także liczba uczęszczających dzieci. Powiększono też pracownię komputerową, wybudowano nową kotłownię, przeprowadzono remont ogrodzenia. 
Od roku 1998 nasza szkoła należy do Rodziny Szkół im. Jana Pawła II, nawiązano kontakty z innymi szkołami, które za patrona wybrały Ojca Świętego.

 

 

   
 

W roku szkolnym 2007/2008 funkcję dyrektora szkoły objęła pani mgr Iwona Kubit.

Od tego czasu w szkole wymieniono okna, podłogi, instalację sanitarną. Została wybudowana i oddana do użytku nowa sala gimnastyczna. Przy szkole powstał kolorowy plac zabaw, z którego korzystają najmłodsi uczniowie szkoły oraz dzieci mieszkańców dzielnicy. W szkole funkcjonuje multimedialna pracownia językowa i komputerowa. Zakupiono i wymieniono meble, ławki w salach lekcyjnych klas I-III. Dzieci dysponują szafkami na przybory szkolne oraz indywidualnymi szafkami w szkolnej szatni. Doposażona została świetlica szkolna i biblioteka. Od 2013 r. nauczyciele i rodzice korzystają z dziennika elektronicznego.

     
 

 

 Opracowała:

Jolanta Sałata

 

Aktualizowała:

Dorota Janik